بررسی ارتباط میان وزن هنگام تولد با حجم تودهی چربی دوره بزرگسالی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک

مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) شایع‌ترین اندوکرینوپاتی زنان در دوره‌ی باروری محسوب می‌شود. ارتباط میان فاکتورهای تاثیرگذار ابتدای زندگی از جمله حجم توده‌ی چربی جنین و وزن هنگام تولد با پیامدهایی مانند چاقی، حجم توده چربی (BFM) و حجم توده‌ی بدون چربی (BLM) هنوز به درستی شناخته نشده است. در پژوهش حاضر ارتباط میان وزن هنگام تولد و ترکیب اجزا بدن در زنان مبتلا به PCOS بررسی گردید و با زنان غیرمبتلا به PCOS مقایسه شد. مواد و روش‌ها: نمونه‌ها شامل70 زن سنین باروری با تشخیص PCOS، مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولیدمثل بودند. گروه شاهد شامل همین تعداد زن فاقد پرمویی و یا اختلالات تخمک‌گذاری و یا شواهد تخمدان پلی‌کیستیک در سونوگرافی بودند. وزن هنگام تولد ثبت و ترکیب اجزا بدن توسط دستگاه اندازه‌گیری‌‌کننده ترکیب اجزا بدن ارزیابی شد. یافته‌ها: میانگین سنی گروه مورد نسبت به شاهد کمتر گزارش شد (9/4±7/29 در مقابل 9/5±8/30 سال). نمایه‌ی توده‌ی بدن در دو گروه مشابه بود (4/2±6/24 در مقابل 5/4±8/24 کیلوگرم بر متر مربع). یافته‌ی اصلی پژوهش حاضر نشان داد BFM و BLM در زنان مبتلا به PCOS که وزن هنگام تولد کمتر از 2500 گرم داشته‌اند، از غیرمبتلایان  به PCOS بالاتر است (به ترتیب 7/4±16 در مقابل 1/4±2/12، 06/0=P و 8/5±4/46 در مقابل 8/5±1/41، 07/0=P). نتیجه‌گیری: تاثیر توده‌ی چربی دوران جنینی و وزن هنگام تولد بر ایجاد چاقی دوره بزرگسالی، BFM و BLM در افراد مبتلا به PCOS با افراد غیرمبتلا به PCOS متفاوت می‌باشد.